پیچ های با استحکام بالا می توانند بار بیشتری را نسبت به پیچ های معمولی با همان استاندارد تحمل کنند. مواد پیچ ​​عمومی توسط Q235 (یعنی A3) تولید می شود. مواد فولادی با استحکام بالا 35# یا سایر مواد پس از ساخت برای افزایش استحکام تحت عملیات حرارتی قرار می گیرند. تفاوت بین این دو تفاوت در شدت داده است. تولید کنندگان مهره پرچ زیر تفاوت را به شما می گویند.

از داده های اصلی، پیچ و مهره های با مقاومت بالا از مواد با مقاومت بالا ساخته شده اند. پیچ‌ها، مهره‌ها و واشرهای پیچ‌های پرمقاومت از فولاد با استحکام بالا ساخته می‌شوند، معمولاً فولاد 45، فولاد 40 بور، فولاد بور تیتانیوم 20 منگنز، 35CrMoA و غیره استفاده می‌شود. پیچ‌های عمومی معمولاً از Q235 (معادل A3 در گذشته) فولاد.

از نظر سطوح استحکام، پیچ و مهره های با استحکام بالا به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار می گیرند. معمولاً از دو سطح استحکام 8.8 و 10.9 استفاده می شود که 10.9 اکثریت آن است. به طور کلی، درجه استحکام پیچ کم است، به طور کلی 4.4، 4.8، 5.6 و 8.8.

از منظر ویژگی‌های نیرو، پیچ‌های با استحکام بالا اعمال فشار می‌کنند و برای انتقال نیروهای خارجی به نیروهای متضاد متکی هستند. به طور کلی، پیچ ها با مقاومت برشی پیچ و فشار دیواره سوراخ برای انتقال نیروی برشی به یکدیگر متصل می شوند. نیروی فشاری که هنگام سفت شدن مهره ایجاد می شود بسیار کم است و می توان تأثیر آن را نادیده گرفت. پیچ های با استحکام بالا علاوه بر مقاومت بالای مواد، مقدار زیادی را نیز به پیچ تحمیل می کنند. نیروی پیش تنش باعث می شود که نیروی فشردن بین اجزای اتصال ایجاد شود که باعث ایجاد یک نیروی درگیری بزرگ عمود بر جهت پیچ می شود و نیروی پیش تنش، ضریب ضد لغزش و انواع فولاد به طور مستقیم بر ظرفیت باربری تأثیر می گذارد. پیچ و مهره های با استحکام بالا

از نظر کاربرد، معمولاً برای اتصال اجزای اصلی سازه ساختمان از پیچ و مهره های با مقاومت بالا استفاده می شود. پیچ های عمومی را می توان دوباره استفاده کرد، اما پیچ های با استحکام بالا را نمی توان دوباره استفاده کرد. معمولاً برای اتصال از پیچ های با استحکام بالا استفاده می شود.

پیچ های با استحکام بالا پیچ های پیش تنیده هستند، نوع درگیری از آچار گشتاور برای اعمال پیش تنش معمولی استفاده می کند و نوع تحمل کننده فشار سر تورکس را باز می کند. به طور کلی، پیچ ها مقاومت برشی ضعیفی دارند و می توان از آنها در قطعات سازه ثانویه استفاده کرد. معمولاً پیچ ها فقط باید سفت شوند.

پیچ های عمومی معمولاً 4.4، 4.8، 5.6 و 8.8 هستند. پیچ های با استحکام بالا معمولاً 8.8 و 10.9 هستند که 10.9 اکثریت آنها را تشکیل می دهد. سطح 8.8 همان سطح 8.8S است. عملکرد نیرو و روش های محاسبه پیچ و مهره های عمومی و پیچ و مهره های با مقاومت بالا متفاوت است. نیروی پیچ و مهره های با استحکام بالا ابتدا با پیش کشش P در فضای داخلی اعمال می شود و سپس مقاومت درگیری در سطح تماس بین قطعات متصل برای تحمل بار خارجی ایجاد می شود، در حالی که پیچ های عمومی مستقیماً بار خارجی را تحمل می کنند.